JOEP DE KORT RACING

Drifting the 400 BHP Mean Green Drifting Machine, Nissan Skyline


Welcome to my DRIFTING BLOG!!..

Stickerland Belgium for all your Stickers!!!..

Monday, June 19, 2006

Overall Winner in Chevrolet Monte Carle #41





























Vrijdag jl. ontving ik wederom een invitatie voor een raceweekend met de Nascar in Belgie, de Camso V8. Deze keer met de Chevrolet Monte Carlo, de rood-wit-blauwe auto van circuiteigenaar Roland vander Meersch. Op zaterdag 2x 20 laps getraind. In de eerste sessie ingestapt zonder iets aan de set up te veranderen. Alleen een voetsteun van het gaspedaal verwijderd, want die zat in de weg. De Chevy had push (onderstuur) in het midden van de bocht en behoorlijke overstuur bij het uitkomen. Verder was ie op de ideale lijn behoorlijk snel, maar op de 2de lijn veel te weinig grip en aangezien inhalen vrijwel altijd buitenom gebeurd, ben ik er aan gaan sleutelen. Samen met Gary Ellis en Tony Roots van Roots V8 Racing 3 dingen veranderd: linksachter de veerdruk 2 slagen omhoog, rechtsachter 2 slagen omlaag en de anti rolbar losser gezet. In de 2de sessie een compleet andere auto. Kwam ik in de 1ste sessie niet boven de 6000 RPM, nu was dat al 6700 rpm. Ik was tevreden en we staken de barbeque aan.
Op zondag een stralend zonnetje en mijn goede vriend Eric Oosthuizen en Meike vergezelden mij. Marco (de vaste monteur van Wim Peeters) hielp ook mee, mocht er zich problemen voordoen met de #41. De eerste manche stond ik op de 2de startrij aan de buitenkant. Ik had problemen met een gastrijder in #22, van links naar rechts ging ie over het circuit en uiteindelijk besloot ik maar om afscheid te nemen, volle pijp buitenom, heb amper geremd. Maar liefst 3 restarts deze keer en ik lag toen al op kop. En dat is me toch gaaf en balen tegelijk. Vorige keer had ik en restart verprutst door een te hoog tempo te rijden. (ja Wim, ik weet het Mr. Restart!)
en deze keer zou me dat niet weer gebeuren. Met de Amerikaan Bruce Andrews op m'n kont en een batterij van 12 andere heethoofden, zonder startcar, ging ik het tempo aangeven. Toen alle auto's in de bocht zaten voor start-finish een 2x een dotje gas, je ziet en hoort ze achter je reageren en bij de derde keer het gaspedeaal door de bodem en wegwezen. Het ging perfect en ik won de 1ste manche. De 2de manche startte ik vanaf de 1 na laatste startrij met de kampioen van vorig jaar Gary Ellis achter me. De groene vlag viel en wat ertoen gebeurde......die gekke Gary vlmat z'n Dodge idioot hard de bocht in, ik was werkelijk perplex, onderstuurt, overstuurt, gas erop, links bijremmen, te wijd, maar toen we de bocht uitkwamen reed ie wel voor me! Afijn, starten vanaf achteren,d an merk je wel dat je in een andere league terechtkomt met snelle ervaren mannen als Wim Peeters, Tony Roots en Xavier vanderMeersch. Ik reed in een pak en kon me niet naar voren rijden, maar uiteindelijk toch 7de geworden. De finale was supergaaf. Ik startte vanaf 3de startrij en lag als snel 2de. Op dat moment sloot Kurt Dujardain (Bel Car, ex Parijs Dakar, ex Le Mans coureur) aan en hij was op dat moment sneller. Ik zag dat ie wel problemen had met z'n banden, dus ik liet hem binnendoor voorbij en sloot direct weer bij hem aan. Beter aansluiten, dan samen in gevecht en terrein verliezen op de rest. Dus jimmy Bryan op 1, Kurt 2 en ik op 3de plaats. Opeens gele vlag! Een ongeluk......Jimmy was tegen kurt aangereden, Kurt out, Jimmy black flag. Met nog 4 rondes te gaan.......Ik dus op kop bij de restart en ik had met al die restart m'n taktiek al verraden. ik moest iets nieuws verzinnen.....
Met Gary en Xavier in m'n kofferbak wist ik dat het nog 4 hele hete rondjes gingen worden. De 1ste versnelling van zo'n NASCAR is alleen een wegrijversnelling, die gebruik je in de paddock. Je klikt hem in 1 en drukt de koppeling in, dan gaat ie rijden. De raceversnelling is een pris direct, dus geen koppeling. Afijn, ik laat het tempo zo laag zakken dat de andere auto's gingen bokken. Ik was in 1ste versnelling, trapte de koppeling zo hard mogelijk in en vroeg aan de versnellingsbak of ie aub meteen in z'n 2 wilde vallen. Gas erop en hoppa door naar 2....ik pakte 30 meter en Xavier en Gary moesten met elkaar het gevecht aan. Ik nam afstand en won de finale. En natuurlijk in stijl, want het uitloop rondje ff een drift neergezet door de hele bocht voor start-finish. Wat een weekend, wat een ongelofelijk gave klasse om te rijden.